บรรพบุรุษไทยนี้ดีหนักหนา ประดิษฐ์อักษรมาให้ลูกหลาน
พ่อขุนรามคำแหงรุ้งเรืองนาม ทิ้งเพชรงามให้ลูกหลานได้ใช้กัน
ตัวอักษรมีเหลือคณานับ อักขระอังกฤษตามเทียบไม่ได้
สระพยัญชนะมีมากมาย บรรพบุรุษไทย ปัญญา เยี่ยมจริง ๆ
อีกปวงปราชญ์ คิดบทกลอน ไว้สอนอ่าน รุ่นลูกหลานตามติดคิดไม่ไหว
มรดกพ่อแม่นั้นมากมาย ความเป็นไทย ค่อย ๆ หาย จากสังคม
ทุนนิยม นั้น มันหวัง จะครองโลก เขกกระโหลกซักโป้กจะดีไหม
ทำอะไร คิดหวัง แต่กำไร สิ้นเยื้อใย เมตตา ความเป็นคน
พรหมวิหาร ๔ หวังให้มีอยู่ในโลก โดยเฉพาะ อุปปโหลก เศรษฐีใหญ่
ตายเป็นผี นั้นได้ อะไรไป ผลบุญนั้น มีไหน ในโลกา
คิดเล่น ๆ ก็เป็น บทกลอนได้ น่าสงสัย วิญญาณไหน เข้าสิง หนา
อ๋อนั่งอ่าน ท่านสุนทรภู่ มา งูงู ปลาปลา พาใจ ให้รื่นรมย์
เห็นอะไร ก็เขียน มาเล่าบอก ความจนตรอก ทางปัญญา พาให้เห็น
ปัญญาอ่อน คิดมากไป หมอให้เป็น จิตเวชเป็น ได้หาหมอ กันทุกเดือน
หมอบอกว่า พ่อเป็น "โรคซึมเศร้า" "ฮิลลาลี่ คลินตัน" เล่า ก็เป็นด้วย
น่าสงสัยเป็นได้งัย ช่างงงงวย คนรวย ๆ สบาย ๆ ไม่น่าเป็น
"อ๋อ" คิดมาก ปัญญาขาดสติ เพ็งพินิจ แต่ถึงเหตุและถึงผล
ขาดสติเที่ยวยึดมั้นความเป็นคน ตัวกูพ้น ตัวกู ก็หายเอง
๕๕๕๕๕/๕๕๕๕๕
ผู้แต่ง: Deer 5001/ปัญญากโลภิกขุ/Hatori Hanso
สถานที่แต่ง: โลตัส นคร-ราชสีห์-มา, ไท, สบาม, ไทย
๕๕๕๕๕/๕๕๕๕๕
เผยแพร่เมื่อวันที่ ๑ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๗
เป็นปีที่ ๕๐๐๑ ในรัชกาลปัจจุบัน (ฮิฮิ/๕๕/ฮ่า ฮ่า/55)
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น